In de psychiatrie krijgen mensen die stemmen horen vaak de diagnose schizofrenie. Hierdoor wordt stemmen horen dan ook meestal geïdentificeerd met deze diagnose en niet met trauma. Door de manier waarop de traditionele psychiatrische psychotische symptomen categoriseert, wordt er geen rekening gehouden met factoren die aanleiding zouden kunnen zijn bij het ontstaan ervan. Er wordt evenmin rekening gehouden met een relatie tussen de verschillende symptomen.
De interactie tussen symptomen wordt ontkent en alle symptomen worden als de consequenties van een aandoening gezien. Hierdoor wordt de relatie tussen de verschillende symptomen en de levensgeschiedenis verwaarloosd. Op deze manier wordt de oorzaak gemystificeerd en worden meegemaakte traumatische gebeurtenissen buiten de diagnostiek gehouden.
In ons onderzoek kwam naar voren dat bij ongeveer 70% van de mensen die stemmen hoorden en de diagnose schizofrenie gekregen hadden, het stemmen horen begonnen was naar aanleiding van een traumatische gebeurtenis en er bovendien sprake was van psychologische vulnerabiliteit vanwege traumatische ervaringen in de kindertijd. Uit ons eigen onderzoek en uit epidemiologische studies (Tien 1991; Eaton 1991 Bijl at al 2001) kwam naar voren dat stemmen horen op zichzelf geen pathologisch fenomeen is. Het kan echter wel aanleiding zijn tot disfunctioneren en daardoor gediagnosticeerd worden als ‘ziekte’ wanneer de persoon niet in staat is met de stemmen en met de levens problemen, die aan het stemmen horen ten grondslag liggen, om te gaan. In dergelijke gevallen zien we een variatie van secondaire reacties die het volledige ziektebeeld van de schizofrenie kunnen nabootsen en die ook aanleiding kunnen zijn voor andere geestelijke gezondheidsstoornissen of andere psychiatrische ziektebeelden zoals dissociatie. De manier waarop psychosen zich ontwikkelen vertonen een grote variatie.
Omdat psychotische aandoeningen een traumatische achtergrond kunnen hebben, is de noodzaak ontstaan ervoor te zorgen dat de behandeling niet gebaseerd wordt op de traditionele psychiatrische diagnose, maar dat in de analyse van de levensgeschiedenis de relatie tussen de verschillende klachten (symptomen) naar voren komt. Bij volwassenen en bij kinderen zagen we dat de stemmen konden verdwijnen als het trauma verwerkt was of de machteloos makende situatie veranderde.
