Wat doet Intervoice?
Intervoice organiseert jaarlijkse bijeenkomsten voor alle deelnemende landen. Op dit moment zijn er deelnemers uit Australië, Brazilië, Canada, Denemarken, Duitsland, Engeland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Ierland, Italië, Japan, Malta, Nederland, Nieuw Zeeland, Noorwegen, Palestina, Schotland, Slovenië, Spanje, Uganda, USA (Staten: Californië, Chicago, Massachusetts), Wales, Zweden, Zwitserland.
Intervoice promoot een alternatieve houding voor de klinische benadering van stemmen horen: “de Hearing voices movement”. De andere houding ten aanzien van stemmen horen is gebaseerd op het feit dat stemmen betekenis hebben in het leven van de stemmen hoorder en ook voorkomt bij mensen die nooit patiënt er mee worden. Dit laatste is bevestigd in epidemiologische studies die aantonen dat ongeveer 4% van de normale bevolking stemmen hoort en slechts een deel van hen hulp zoekt. Stemmen horen moet dan ook gezien worden als een menselijke variatie en niet als een symptoom van een ziekte. Het is de manier waarop iemand met zijn stemmen omgaat die ziekte veroorzaakt, maar niet het feit dat iemand stemmen hoort. Dit uitgangspunt is voor alle betrokkenen erg belangrijk bij de uitwisseling van kennis en ervaringen. Het is dat uitgangspunt dat hoop geeft en bijdraagt aan de discussies over de hindernissen die mensen moeten nemen en de zorg die ze daarbij behoeven om te herstellen.
Intervoice heeft een website (www.intervoiceonline.org) en een nieuwsbrief. Het schept daarmee ook de ruimte voor mensen om te chatten en informatie uit te wisselen
De geschiedenis van Intervoice
In 1996 richtte Prof. Dr. Marius Romme en Dr. Sandra Escher tijdens een congres in Maastricht Intervoice op. Intervoice is een organisatie voor stemmenhoorders, familieleden, therapeuten en onderzoekers. Kort samengevat een organisatie voor iedereen die belangstelling heeft in het fenomeen stemmen horen. De naam Intervoice is samengesteld uit de eerste letters van de woorden International Network for Training, Education and Research in VOICE hearing. De naam was het idee van Ron Coleman.
Bij de oprichting van Intervoice werden mensen betrokken waar we (Marius Romme en Sandra Escher) al contacten mee hadden en die op een of andere manier mee hadden meegewerkt aan het promoten van het accepteren van het stemmen horen: zowel in Nederland als daar buiten. De andere opvatting ten aanzien van het stemmen horen, die we in Maastricht ontwikkeld hadden, leek meer en meer verspreid te worden. Er kwamen uitnodigingen voor lezingen en trainingen uit Engeland, Oostenrijk, Duitsland, Zwitserland, Zweden, Noorwegen, Denemarken, Finland, Slovenie, Spain, Portugal, Italie, Japan, Amerika and Australie.
Mensen die vanaf het eerste uur lid van Intervoice waren in de UK Ron Coleman, Paul Baker, July Downs en Terence McLaughlin, Mike Smith and Liz Ellis. In Nederland Dirk Corstens en Jeanette Woolthuis. In Duitsland Hannelore Klafski en Monika Hoffman. In Oostenrijk Chuck Schneider, Marlene Weiterschein en Michaela Amering. In Italie Pino Pini en in Zweden Maths Jesperson Liz Bodil Karlsson en Alain Topor..
Vanaf het allereerste begin was het de bedoeling dat Intervoice de plek zou zijn waar mensen elkaar konden ontmoeten en vrij hun ervaringen konden uitwisselen. In de eerste jaren gebeurde dat om het jaar en er was een roulerend gastheerschap. Intervoice bijeenkomsten werden verschillende malen in Maastricht georganiseerd, verder in Glouster en Manchester (Engeland) in Berlijn (Duitsland) in Kopenhagen (Denemarken), in Florence (Italië) en in Perth (Australië). De laatste jaren groeide het aantal deelnemers en het aantal landen en werd de Intervoice bijeenkomst een jaarlijks evenement. Marius Romme vond het echter nodig dat de organisatie een professionele structuur kreeg zodat er ook aan fondsen werving gedaan zouden kunnen worden (2007). Omdat Engeland het land is waar de meeste actieve deelnemers wonen en daar ook fondswerving makkelijker is, werd er besloten dat Intervoice haar basis in Engeland zou krijgen. Volgens de Engelse wetgeving werd dat mogelijk in de vorm van een Charity.
Het nieuwe jasje
In 2009 namen op de Intervoice bijeenkomst in valkenburg 120 stemmenhoorder, familieleden, therapeuten en onderzoekers deel. Bij die bijeenkomst werden door vertegenwoordigers uit alle deelnemende landen een bestuur gekozen.
Het bestuur bestaat nu uit de voorzitter Rachel Waddingham (Londen), Dirk Corstens (vice-voorzitter) secretaris Jørn Ditlev Eriksen (Denmark) en penningmeester……Gewone leden zijn Kellie Stastny, Lisa Forestell, Olga Runciman, Philip Benjamin, Sandra Escher (Nederland). Paul Baker, die tot dan toe veel tijd had besteed aan de Website van Intervoice en de nieuwsletter, kreeg een betaalde baan dankzij fondsen, die Hywel Davis voor deze activiteiten ter beschikking stelde. De thuisbasis van Intervoice is Londen (Engeland)
c/o: Mind in Camden,
Barnes House
9-15 Camden Road
London, NW1 9LQ, UK