Curriculum Vitae

Met vele voornamen in het hoofd van haar ouders werd Alexandre, Dorotheé, Marie, Adrienne, Charlotte Escher op 14-06-1945 in Den Haag geboren.
In deze stad groeide ze op, evenals in Wassenaar. Na 5 jaar kostschool in Amersfoort begon ze haar opleiding tot verpleegster in Den Haag. In 1965 trouwde ze met Gerhard Blaauw, neurochirurg in opleiding. Ze stopte met werken en kreeg twee zonen: Diederik in 1968 en Rutger in 1969. Na 23 jaar kwam er een einde aan haar huwelijk.
In 1976 besloot Sandra na een depressie haar huisvrouwen bestaan uit te breiden. Ze had de tijd mee; het feminisme en de emancipatie van vrouwen was een maatschappelijk geaccepteerd fenomeen geworden. In 1977 ging in Rotterdam de ‘moeder Havo’ van start, een dagopleiding voor volwassenen en Sandra was één van de 26 vrouwen die in dat eerste jaar deze opleiding ging volgen. Na haar eindexamen werd ze uitgeloot voor de school van de Journalistiek in Utrecht. Ze deed colloquium doctum, studeerde een jaar sociologie in Rotterdam en begon het daarop volgende jaar, nadat ze wel was ingeloot, aan haar journalistieke opleiding. Ze deed twee stages: bij het maandblad ‘Opzij’ en bij de vakgroep sociale psychiatrie waar ze medewerkers hielp met het schrijven van artikelen.
Na haar opleiding bleef ze werkzaam bij deze vakgroep in een samenwerkingsverband tussen Universiteit en RIAGG. Dit werkverband is blijven bestaan en van belang gebleven.

Na een overweldigende publieke response naar aanleiding van het televisieoptreden van Prof. dr. M. Romme en Patsy Hage in 1987, richtten Sandra haar werkzaamheden zich op onderzoek met stemmenhoorders. Het was het begin van de ontwikkeling van een attitude die erop gericht was de ervaring van stemmenhoorders in de hulpverlening te gaan gebruiken.
In 1989 werd, dankzij de financiering van het Preventiefonds, een vierjarig project stemmen horen begonnen. Sandra interviewde vanuit haar journalistieke achtergrond, stemmenhoorders over hun ervaringen, hielp hen met lezingen maken en organiseerde 7 jaarlijkse congressen voor stemmenhoorders, therapeuten en familieleden. Rond de druk bezochte congressen was er meestal nogal wat mediabelangstelling die voor veel werk zorgde. Iedere tv-uitzending werd gevolgd door een storm van telefoontjes van mensen die hulp zochten. Buitenlandse media maakten een documentaire over het project stemmen horen, zoals de BBC en de Duitse televisiezenders Nord-West Rundfunk en Süd-West Rundfunk.
De werkzaamheden uit deze projectfase resulteerden in de ontwikkeling van een benaderingswijze voor de hulpverlening en leverden publicaties op die aanvankelijk in het Engels en vervolgens in meerdere talen vertaald werden, zoals Fins, Italiaans Portugees, Duits, Zweeds, Russisch, Deens, Tsjechisch en binnenkort in het Spaans.
In 1996 financierde Zon het kinderonderzoek, het onderwerp van deze dissertatie.
In 1999 ging Marius Romme met pensioen. Het huidige hoofd van de vakgroep Psychiatrie en Neuropsychologie Prof. dr. Jim van Os stimuleerde Sandra om dit onderzoek te bewerken in een proefschrift. Als basis hiervoor haalde ze eerst in 2004 haar M.Phil in Birmingham.

Behalve congressen over stemmen horen organiseerde Sandra nog samen met Wilma Boevink (Trimbosinstituut) een congres over zelfbeschadiging. Ervaringsverhalen werden samen met de lezingen van hulpverleners gepubliceerd in het congresboek ‘Zelfbeschadiging begrijpelijk maken’.

Sandra was jaren lang een actief lid van de Stichting Weerklank, zat in de redactie van de Klankspiegel. Momenteel lid van de Raad van Advies van de cliëntenbond in Utrecht.

Ze is sinds 1999 ‘honorary research fellow’ aan de University of Central England in Birmingham.
Sandra Escher is in 1996 gehuwd met Marius Romme. Ze is oma van Stan, Fleur, Thijs, Arlen, Torin, Bobby en Belle.