Beschrijvingen van individuele ervaring met stemmenhoren.
Uit de enquête die wij bij het experiment hielden, kregen we slechts korte antwoorden op korte vragen. Nu wilden we de ervaring stemmen te horen graag beter leren kennen door dieper op de ervaring in te gaan. Uit de vele contacten met stemmen hoorders na het congres bleek een duidelijke behoefte te bestaan aan meer informatie over de ervaring zelf.
dat stemmen horen geen uiting van gekte is noch op zich een uiting van een psychiatrische ziekte
De publicatie die hieruit voort kwam was het boek “Stemmen horen accepteren” (1990)
Dit boek is speciaal geschreven voor stemmen hoorders, om ze te laten weten dat stemmen horen geen uiting van gekte is noch op zich een uiting van een psychiatrische ziekte. Het is inmiddels vertaald in het Engels, Fins, Italiaans, Portugees, Duits, Zweeds, Russisch, Sloveens.
Sandra Escher interviewde een achttal stemmen hoorders die daarmee patiënt geworden waren. Vanuit de angst voor de stemmen en hun onvermogen controle te krijgen en het gevoel machteloos tegenover ze te staan (hfdst. 8). Daarnaast interviewde ze een zevental stemmen hoorders, die geen patiënt geworden waren en zich door de stemmen ondersteund en geïnspireerd voelden. Dit was een essentieel verschil met de negatieve ervaringen van de patiënt stemmenhoorders. (hfdst. 6)
Het bleek dat het belangrijk is er over te leren praten en vooral ook met andere stemmenhoorders.
Het bleek dat het belangrijk is er over te leren praten en vooral ook met andere stemmenhoorders. Dat vermindert de angst, het helpt je, jezelf te herkennen in de verhalen van anderen; oog te krijgen voor de positieve kanten; het helpt de stemmen te accepteren als jouw ervaring. Daardoor valt het contact met ze beter te structuren etc. (Hfdst. 5)
De meeste patiënt stemmen hoorders beschrijven dat ze pas met de stemmen leerden omgaan, nadat ze een relatie hadden kunnen leggen met vaak heel pijnlijke levenservaringen. Dit maakt het ook mogelijk uit de negatieve cirkel te raken van ziekte, machteloosheid en negatieve toekomst voorspellingen. De anderen hebben een heel positieve relatie met hun stemmen opgebouwd en dat zonder psychiatrische hulp kunnen bereiken. Het boek is tevens bedoeld te helpen het taboe rond stemmen horen te doorbreken. (hfdst. 1)
In dit boek worden verder de verscheiden verklaringsmodellen beschreven die stemmen hoorders gebruiken, waaruit overigens blijkt dat deze zeer gevarieerd zijn. (Hfst.7) Daarnaast worden de verscheiden verklaringen beschreven vanuit psychiatrisch, psychologisch en sociologisch perspectief (hfdst. 9) Er is ook een hoofdstuk geweid aan de verschillende mogelijkheden om beter controle te krijgen over de stemmen en daarmee beter te kunnen functioneren in het dagelijks leven. (hfdst. 10)
Conclusie
Deze studie heeft ons de ervaring geboden om het interview te toetsen en te ontwikkelen. Het interview hebben we in onze verdere onderzoeken gebruikt. We kunnen het aanbevelen om met een stemmen hoorder over zijn/haar stemmen op systematische manier te leren praten, hetgeen ook leerzaam is voor de stemmen hoorder.